پاسخ از حجت الاسلام سیدعلیرضا تراشیون (کارشناس و مشاور تربیت کودک و نوجوان):

گاهی اوقات نوجوان ها در سنّ نوجوانی پرخاش گر می شوند و اُفت تحصیلی پیدا می کنند. بچّه ها به دلیل ویژگی های خاصّی که در دوره ی نوجوانی پیدا می کنند، مانند تغییرات هورمونی، فکری و شخصیّتی، ممکن است دچار افت تحصیلی شوند.

چرا عمدتاً بچّه ها در سنّین نوجوانی پرخاش گر می شوند؟ برای این که بچّه ها علاوه بر تغییرات هورمونی به روحیّه ی استقلال طلبی می رسند و دیگر نمی توانند امر و نهی های دیگران را تحمّل کنند و معمولاً در برابر امر و نهی های بزرگ ترها این گونه جواب می دهند که مگر من هنوز بچّه هستم که به من این طور می گویی؟!

اگر ما به این روحیّه ی استقلال طلبی بچه ها توجّهی نداشته باشیم و با آن دقیق برخورد نکنیم، بچّه ها در برابر حرف های پدر و مادرها موضع می گیرند و عصبانی می شوند و ممکن است حتّی لج بازی کنند و غیر از پرخاش گری ناسازگاری هم داشته باشند. لذا وقتی فرزندان ما به سنّ نوجوانی می رسند، باید با آنها مانند یک آدم بزرگ رفتار کنیم. وقتی فرزند ما به سنّ نوجوانی رسید، کلام ما باید یک رنگ و بوی دیگری بگیرد.